Yazar arşivleri: admin

 Müsveddeler Asıl söylediklerim müsveddelerde Buruşturulmuş kalpler Üstlerine kar yağmış sevda delilikleri. Menekşe soluğunda bir açımlık, bir ölümlük hayat. Üstünde gezindiğim taşlar Kokladığım gece ve kucakladığım bulut. Asıl söylediklerim yapraklarda ve dal uçlarında Göğermiş ve açmakta olan ne varsa… Sevinç Çokum … Okumaya devam et →

Yitik Tren Böyle yitik değildi eskiden, Çıkardı karşınıza olmadık bir yerde Upuzun bir tren. El sallardınız Hiç görmediğiniz yüzlere Öylesine bizden. İstasyonlar hüznün şiiri Yolcular ıpıslaktı. Bir yağmur bulutunca gelirdi  insan yüküyle Bir yağmur bulutunca ağlardı. Giderdi bir mercan köşkün  … Okumaya devam et →

       Dedem Ve Devesi Gözleri sürmeli bir deveymiş Hiç görmediğim dedemin  yoldaşı.. Boncukları, püskülleri, takılarıyla Hazırmış   uzun, kurak  yolculuklara Ençok sevgileri taşırmış  sırtında yollar boyu Anlatıla gelmiş soldurucu  sevdaları, Tez veremle biten o aşkları.. Geçmiş zamanlarda  solgun sarı bir şehir Fıstık … Okumaya devam et →

BİR ŞEYİN KOPMASI Benden sonrasını biliyorsun O kadar zor değil! Hergün nasıl yaşıyorsan öyle yaşa. Güvercinleri doyur benim gibi Ya da bir taş at suya izi kalmasa da Gör herşeyi yerli yerinde Uzun gemilerin ardından bak! Bir simit al halk … Okumaya devam et →

Kudüs’te Bir Akşam Kudüs’te dar bir sokak İki Süleyman’ın buluştuğu tarih Bir yufka yürek, bir ekmekçi kadın Güçlü kralların muhkem duvarları dibinde Ve küçük haylaz çocuklar aralık dişleriyle Süt kokuyor tenleri alınları ıslak Bana birşey anlatıyorlar Belki bir dev masalını … Okumaya devam et →

HİÇBİRŞEY Hiçbirşey anlamlı değil Söylenmemiş söz Yazılmamış sayfa kadar Sanki yelken açmış bir tekne Yalnızlığın beyaz kumaşından Bir çalkantılı suda tek başına Gider de gider Sanki karanlığa direnen yıldız Güçlü ve parlak Geleceğe tutkun geleceği bekleyen Hiçbirşey anlamlı değil Söylenmemiş … Okumaya devam et →

PARÇALAR dalgaların kırıp ufaladığı taşlar gibi habire yonttunuz  birbirinizi.. böylece benzeştiniz ya da öyle sandınız bir  bütün olma çabasıydı bu parçanızı tanımadan.. Sevinç Çokum 1998

                   K İ M Ürperir yalnızlığı sokakların Dökülür mayıs karanlığı biteviye Bir çığlıkta bölünür orta yerinden ilkyaz Bu hüzün ne? Bu tutsaklık niye ? Kim vuruyor sessizliğin kapılarını ? Sanki bin kişinin soluğu var içimde Kağıtlarda bulanık,belli belirsiz Bu yağmur … Okumaya devam et →

              S A P L A N T I Gün ışığına dönememek korkusu değil bu.. Bezginliği yaşamanın, bitkin ve suskun. O kadınlar bir çiçek ezilmişliği Yaban düşlerinde belirsizliği kurtuluşun. Planktonlar gibi durgun, kımıltısız Avuçlarında  örtülü dilsiz asırlar Gece balçık, saplantı … Okumaya devam et →

    Y I L G I N Başını alıp giden güneş mi yıldızlar mı Rıhtımlara düğümlenmiş nicedir zaman Yorgun şehrin akşamsı seslerinde Gün tarlası duman duman… Her ağacın yıkımıyla Yalnızlığı büyüyor suskun toprağın Üstelik açılmış ellerim sonbahara İçimde özlemi, kımıltılı bir … Okumaya devam et →